11 Nisan Dünya Parkinson Hastalığı Günü: “Parkinsonu Tanı Yaşam Kaliteni Koru”

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Parkinson hastalığının erken dönemde tanınması, tedavinin başarısı ve yaşam kalitesinin korunması bakımından önemlidir. Ancak, hastaların veya hasta yakınlarının önemli bir bölümünün hastalığı yeterince tanımaması ve ortaya çıkan belirtileri kendilerince yaşlılık, aşırı kilo, eklem sorunları gibi farklı nedenlere bağlamaları sebebiyle hastanın sağlık kuruluşuna gitmesinde gecikme yaşanmakta ve bu durum da erken tanı konulmasını güçleştirmektedir.

Parkinson hastalığı hakkında toplumda farkındalık oluşturmak, hastalığın belirtileri hakkında bilgi sahibi olunmasını sağlamak amacıyla her yıl 11 Nisan tarihi “Dünya Parkinson Hastalığı Günü” olarak belirlenmiştir. Bu özel günde Parkinson hastalığının bilinmesi için çeşitli faaliyetler yapılmaktadır.

Parkinson Hastalığı Nedir?

Parkinson hastalığı, dopamin adı verilen maddeyi üreten beyin hücrelerinin işlev kaybı veya ölümü (dejenerasyon) ile ortaya çıkan bir hastalıktır. Genellikle ileri yaşlarda ortaya çıkmakta olup erkeklerde kadınlara göre iki kat sık görülmektedir. “Türkiye Kronik Hastalıklar ve Risk Faktörleri Sıklığı Çalışması”na göre Parkinson hastalığının görülme sıklığı 65 ve üstü yaştaki nüfusta yaklaşık yüzde 2’dir.

Parkinson Hastalığının Belirtileri Nelerdir?

Parkinson hastalığı vücut hareketlerinin azalması ile seyreden bir hastalık olmasına rağmen hastaların yüzde 75’inde titreme (tremor) görülmektedir. Titreme genellikle ve öncelikle kollarda ve parmaklarda görülmekle beraber bacaklarda, çenede ve dudaklarda da görülebilir. İstirahat esnasında görülen titremeler duygusal ve fiziksel stresle artar, amaca yönelik hareketler esnasında azalır ve uykuda genellikle kaybolur.

Aktif hareketleri yavaşlayan ve harekete başlamada zorlanan (bradikinezi) hastalar sandalyeden kalkma, yatakta dönme, düğme ilikleme gibi hareketleri güçlükle yapar. Yürüyüşleri de etkilenen hastalar küçük, yavaş ve karışık düzende adım atar. Yüzde boş bir ifade ve “maske yüz” ortaya çıkabilir. Konuşma peltekleşebilir. El yazısı küçülebilir ve okunaksız hâle gelebilir.

Hastalarda, genellikle pasif hareketlere karşı aralıklı dirençle karakterize “dişli çark tarzı direnç” gözlenir. Duruşta dengesizlik hastalığın ilerleyen evrelerinde gözlenir. Hastalar dengelerini kaybeder ve düşmeye meyillidir. Hastalar istemsiz olarak öne veya arkaya doğru hızlanır.

Aşağıdaki belirtilerin varlığında geç kalmadan bir sağlık kuruluşuna başvurulmalıdır:

• Yüz ifadesinin değişmesi (sabit bakma, gözleri kırpmama)
• Yürürken bir kolun savrulmaması
• Vücut duruşunda bükülme (kambur duruş)
• Omuzda donma ve ağrı
• Bir bacağın aksaması veya sürüklenmesi
• Boyunda veya uzuvlarda uyuşma, karıncalanma, ağrı veya rahatsızlık hissi
• Seste yumuşama
• Titreme hissi